Moja walka o lepszą sylwetkę

[Aurinko]

To ja się podbudowałam. Od 3.12 przybyło 2 kg

No ale tobie to raczej normalne ze przybywa Mi przybbylo 2kg od 20 grudnia ale raczej winy na swieta nie zwalam

No ja chciałabym zwalić na swieta, ale nie mam takich wahań świątecznych, wiec chyba niestety
Po Tobie to i tak nie widać wagi

[Itzal]

E no juz teraz to widac
Ale kostki wrocily do w miare normalnego stanu, nie jest tak zle

[Suerte]

weźcie idźcie do tematu dla chudzielców, a nie!

[daffodil]

Ja sie całe życie musiałam pilnować


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

A ja nawet nie wiem. Przez całe życie miałam wpojone przez rodziców ze jestem gruba, ale jak tak teraz patrzę na zdjęcia to chyba ich poniosło. Nie pamietam żebym się pilnowała jako trenująca osoba w sensie do 20paru lat.
Choć pierwsze przybranie na wadze było w 1 gimnazjum, jak odcięli mnie zupełnie od sportu (nawet wf i przestrzegali ze mam powolutku wchodzic po schodach) z powodu diagnozy.
Ale tez nie byłam wtedy pulpetem.
A takie mocne przytycie to jak długo nie mogłam zajść w ciąże a potem poroniłam. Ale tu było więcej czynników.
Kolejne to ciąża z Z i ciąża z H. Ja w ciąży to chyba nawet od wody tyje.

[efryna]

Itzal, Aurinko, chyba Was poniosło:P
spadać do tematu oczekujących, to może być dobre miejsce, żeby się licytować, która jest chudsza w ciąży

u mnie dzisiaj dokładnie ten sam wynik, który widziałam przed świętami. plan na teraz:
1. nie przegiąć w weekend
2. nie ważyć się codziennie

[Mimezja]

To ja się podbudowałam. Od 3.12 przybyło 2 kg

No ale tobie to raczej normalne ze przybywa Mi przybbylo 2kg od 20 grudnia ale raczej winy na swieta nie zwalam

Co od poczatku ciazy pewnie wlacznie daje 5-6kg - Ty grubasie

[meg]

Ja sie całe życie musiałam pilnować


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

A ja nawet nie wiem. Przez całe życie miałam wpojone przez rodziców ze jestem gruba, ale jak tak teraz patrzę na zdjęcia to chyba ich poniosło. Nie pamietam żebym się pilnowała jako trenująca osoba w sensie do 20paru lat.
Choć pierwsze przybranie na wadze było w 1 gimnazjum, jak odcięli mnie zupełnie od sportu (nawet wf i przestrzegali ze mam powolutku wchodzic po schodach) z powodu diagnozy.
Ale tez nie byłam wtedy pulpetem.
A takie mocne przytycie to jak długo nie mogłam zajść w ciąże a potem poroniłam. Ale tu było więcej czynników.
Kolejne to ciąża z Z i ciąża z H. Ja w ciąży to chyba nawet od wody tyje.

A na co chorujesz, że musiałaś unikać sportu?

Wysłane z mojego Redmi Note 7 przy użyciu Tapatalka

[Necia]

Daff ja na pewno mogłam więcej zdjęć niż teraz, wiadomo inny metabolizm, ale... jak sobie pozwoliłam na więcej słodkiego to od razu w tyłek szło.
Najchudsza byłam w czasach kiedy byłam wegetarianką.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Suerte]

ja dalej nie weszłam na wagę, ale jeszcze okres dostałam (uff, po 2 tygodniach spóźnienia), więc nie ma mowy!

[daffodil]

Necia, no właśnie nie znam grubej wegetarianki...niestety u siebie widze małe szanse by przejść na wegetarianizm

Meg, taka jedyna w swoim rodzaju wada serca. Niby dla sportu na plus, bo w skrócie wyglądało to tak, ze podczas wysiłku serce biło mi książkowo, a podczas spoczynku miałam arytmię i dramatyczny wykres ekg (czyli odwrotnie niż inni mający „arytmię”). Niby urodzony sportowiec, ale żaden z lekarzy nie chciał dać mi zgody na uprawianie sportu. Od każdego słyszałam ten sam tekst „nie martw się, w zamian możesz zostać modelką”, co było dla mnie totalna abstrakcją przy tym co słyszałam w domu.
Moje wyniki wysyłali do cambridge, nie dostawałam żadnych leków (tylko magnez i potas) i nie wiedzieli co ze mna robić. Moja mama sugerowała ze to przez szybki gwałtowny wzrost (szybko urosłam, serce nie nadążylo), ale wyśmiewali ją. W rezultacie przez rok miałam totalną przerwę od sportu i była to dla mnie trauma, bo to było całe moje życie (a rodzice wieczorami jezdzili do klubu prowadzić treningi). Na koniec roku szkolnego (rodzice pracowali w szkole, uczyli wf, tata był dyrektorem) wyblagalam rodziców żeby wziąć udział w szkolnym „Dniu Sportu” i w obu konkurencjach w których wystartowałam pobiłam całą szkole. Od tamtej pory tata podrabiał mi badania sportowe. Przez ten czas wielokrotnie bywałam w szpitalach i nic się nie zmieniało. W wieku 16 lat powiedziałam mamie, ze chyba serce mi równo bije. Pojechałyśmy na kontrole i okazało się ze wszystkie moje zaburzenia zniknęły, a po moich badaniach nie widać by kiedykolwiek coś tak było nie tak.
Miało być krótko a się rozpisałam

[meg]

Daff, czyli jednak może chodziło o ten gwałtowny wzrost? I serce "dogoniło" ciało?

Wysłane z mojego Redmi Note 7 przy użyciu Tapatalka

[Suerte]

daff uważaj z taką szczerością w necie, po co Twój tata ma mieć potem jakieś problemy...

[lexie]

daff, jakie sporty uprawiałeś? Nie brakuje Ci. Ze mnie żaden sportowiec, z męża już bardziej, ale odkąd mamy dzieci to krucho z czasem i tego nam bardzo brakuje

[daffodil]

Meg, tak sugerowała moja mama. Tez jest wysoka i mówi, ze w okresie dojrzewania bolały ją wnętrzności, ale wtedy nikt nie myślał sobie zawracać tym głowy. U mnie problem wykryto jak miałam 11 lat i wkroczyłam w okres dojrzewania.

Suerte, niby tak, ale to już dawno

Lexie, siatkówkę.
Bardzo przeżyłam pierwsze rozstanie ze sportem. Tj rok po ślubie odrzuciłam wszystkie propozycje kontraktowe, bo nie chciałam wyjeżdżać ani z miasta, ani z kraju. Stwierdziliśmy ze postaramy się o bobo. W momencie jak okienko transferowe się zamknęło, a ja długo nie mogłam zajść w ciąże zaczęłam popadać w stany depresyjne. Niby pracowałam w szkole, ale miałam jakieś 12h tylko. Całymi dniami siedziałam w domu i oglądałam sobie kolezanki na ekranie telewizora. Zajadalam smutki i przytyłam ze 20kg, w międzyczasie poroniłam. Potem w kolejnym sezonie wróciłam, doszłam do swojej najlepszej formy ever i po zakończonym sezonie miałyśmy jakiś miesiąc przerwy. Zaszłam w ciąże prawie od razu i odmówiłam podpisania kontraktu. Tęsknie bardzo, ale w tej chwili pracuje z zawodniczkami na najwyższym poziomie (kadrowiczkami i mistrzyniami Polski) i właściwie codziennie (jak pracuje) to czynnie prowadzę zajęcia. Drugie odejście od sportu było dla mnie łatwiejsze, bo była Z. Miałam możliwość żeby wrocic, sporo osób mnie namawiało i dopytywało się. Tyle ze ja nie chciałam wracać na „trzepak”, a gra na najwyższym poziomie wiąże się z nieobecnością w domu na 2-4 dni. Nie potrafiłam sobie ułożyć w głowie, ze mogłabym tyle nie widzieć malutkiej Z i powiedziałam dosc. Z bólem serca, ale wiem ze wracając umarłabym z tęsknoty i wyrzutów sumienia.

[lexie]

daff, rozumiem rozdarcie - ja w domu od ponad 3 lat i chociaż praca nie była spełnieniem marzeń (jak u Ciebie?), to jednak ją lubiłam i nie raz mam myśli o powrocie... Ale wiem, że żałowałbym, że nie jestem z dziećmi i tak jeszcze pewnie z rok posiedzę w domu.